Aan het einde van de 30-jarige oorlog zijn veel mensen naar Nederland gegaan om daar te werken.
Aan het einde van de 30-jarige oorlog tot aan het einde van de vorige eeuw zijn veel mensen naar Nederland vertrokken om daar met hard werken geld te verdien. Velen werkten onder meer als pikmeier. Deze mannen gingen er in het voorjaar op uit. Hun route leidde onder andere door Uelsen. Ze trokken de grens over om voor de boeren het gras voor de hooi-oogst te maaien. Pas in de herfst kwamen ze weer terug. Zo gebeurde het dat in één nacht meer dan 300 personen de nacht in het dorp doorbrachten. Als herinnering aan deze tijd werd in de directe buurt van de gereformeerde kerk het pikmeier-monument opgericht. Het woord 'pik' komt van het Nederlandse woord pek. Pek diende als kleefstof voor het schuurzand op de sikkelslijper (in het Nederduits 'Pikstrick') en valt op door zijn doordringende geur. De pikmeier past bij de 'Pechvogel' en 'Pechmarie'. De naam pikmeier was een denigrerende beschrijving voor de arme Duitse arbeidsmigranten en verscheen, interessant genoeg, alleen als aanduiding in het gebied van het Nedergraafschap.